Stationskwartier

Gisteravond was het dan zo ver. De dialoogavond over het Stationskwartier. En het was volle bak. Ruim 100 mensen hadden zich van te voren aangemeld en ongeveer 20 mensen kwamen nog aangewaaid. Organisatie was over het algemeen goed geregeld, maar ik vond de centrale presentatie lastig te volgen. Enerzijds omdat de getoonde sheets verhoudingsgewijs erg klein waren en omdat de dame van het architectenbureau Nederlands sprak met een enorme Finse tongval. Voor velen was het lastig te volgen zo heb ik begrepen na afloop.

Doel van de avond was om zoveel mogelijk input en ideeën te krijgen over de ontwikkeling van het Stationskwartier. Dat er ontwikkelt moet worden is voor iedereen helder en duidelijk en grotendeels ook erg gewenst. In drie verschillende thema's (jong of oud, wonen of werken, dorps of stads) werden stellingen aan de mensen voorgelegd. Op zich ook goed, zo ontstaat discussie en interactie.

Maar het voor mij opvallendste was mijn gesprek met bewoners van het gebied na afloop van de avond. En daar stak de beruchte kloof tussen politiek en bevolking weer de kop op. Er werd erg sceptisch gedaan of alle genoemde zaken wel meegenomen zouden worden. "Want de politiek doet toch maar wat". Lastig om hierin mensen te overtuigen, zeker met alleen woorden. Dat overtuigen zal dus moeten met daden. Collega Ronald van de Weerd en ik gaan alvast naar een aantal zaken in het plan en huidige situatie kijken, zo hebben we afgesproken.

En met de meneer van de Pelikaanstraat ik heb afgesproken hem op de hoogte te houden van de vorderingen. En die afspraak staat!