Uiteraard was er eerst een samenkomst voor genodigden met de traditionele lange en helaas weinig inspirerende voordrachten. (Oud)raadsleden, (oud)wethouders, bouwers, architecten, financiers en bewoners/gebruikers van het plein kwamen tezamen om dit heugelijke feit te vieren.
Om twee uur was de officiële opening bij het Cultuurhuis. Ook hier helaas een slecht verstaanbaar en langdradig verhaal om al die wachtende kinderen eindelijk naar binnen te kunnen laten gaan. Jammer, je zou, zeker tegenwoordig, meer creativiteit verwachten bij zulke openingen.
Na wat geploeter boven op het dak kwam onder een lawine van gouden snippers de naam van het gebouw te voorschijn: De Cultuurfabriek. Met dus een duidelijke verwijzing naar het oorspronkelijke gebouw de Wolfabriek.
Ik ben nog niet binnen geweest (dat doe ik wel als het rustiger is) maar ben wel rond het hele gebouw gelopen en ik vind het prachtig hoe alles op elkaar aansluit en vooral de gevel van de Wolfabriek gerestaureerd is. Ook de binnenplaats is schitterend met de schoorsteen als enorme blikvanger.
Al met al is er een prachtig plein in ontwikkeling en ben natuurlijk blij voor het museum, de kunstuitleen en bibliotheek maar ben vooral blij voor de Historische Vereniging Oud-Veenendaal. Na jaren en jaren van "vechten" heeft deze cultuurbewaker van ons erfgoed eindelijk een eigen plek. En waar beter dan op het Kees Stipplein!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten