Geen goed gevoel

Na drie uur behandeling van het dossier Participatiebudget heeft het college excuses aangeboden en verklaard dat de frequentie van rapporteren vanaf januari 2013 maandelijks gaat plaatsvinden.

Allereerst trek ik mijn wenkbrauwen op als ik dus nu begrijp dat die maandelijkse rapportage er blijkbaar nog niet was. Juist in een gemeentelijke organisatie waar miljoenen aan gemeenschapsgeld in om gaan is het toch niet meer dan logisch intern maandelijks te rapporteren? Dat de controlcyclus richting de raad een andere frequentie heeft is prima, maar intern als organisatie wil je toch na elke afgesloten periode weten of je nog in control bent en dat budgetten nog toereikend zijn?

Uiteindelijk werd er een motie van afkeur ingediend tegen alleen wethouder van Soest. Als het een motie van afkeur aan het college, of nog beter aan de organisatie, zou zijn geweest dan had ik voor die motie gestemd, los van wat de rest van mijn fractie doet. Ik vind nog steeds, ook na de uitvoerige beantwoording gisteravond, dat de organisatie niet in control is, dat er een enorm risico is qua te laat inlichten door die organisatie en dat de portefeuillehouders nog te weinig pro-actief zijn in hun handelen naar die organisatie.

Nee, ik heb er nog geen goed gevoel over dat de organisatie an sich weer in control gaat komen. Wethouders en raadsleden komen en gaan, maar de organisatie zal blijven bestaan om maar even in Sint-sferen te spreken. Dáár moet de verandering plaatsvinden, the sence of urgency, zoals de CDA het noemt, gaan ontstaan, want anders zal het niet alleen bij dit budget blijven.