Weblog van een voormalig Veens gemeenteraadslid en controller van Stichting Amerpoort, instelling voor bijzondere mensen met een beperking.
Puur op persoonlijke titel. Reacties en opmerkingen, ook anonieme, zijn uiteraard van harte welkom!

woensdag 29 april 2009

Brainstorm II

Afgelopen maandagavond zijn wij verder gegaan waar wij de vorige keer waren gebleven. Brainstormen over de naderende verkiezingen. Deze keer lag de focus voornamelijk op ons partijprogramma. Basis blijft maximaal een tiental punten, waarbinnen wij dan zaken benoemen die wij gerealiseerd willen zien. Duidelijk en transparant.

De voorlopige 10 kopjes luiden:
  • Samen in Veenendaal
  • Veiligheid
  • Gezicht van Veenendaal
  • Cultuur
  • Wonen
  • Vrijwilligers
  • Jong en Oud
  • Onderwijs
  • Werk
  • Besturen
De kopjes gezicht, wonen en werk dien ik verder uit te werken en daar zal ik me de komende dagen dan ook me bezig houden.

Cees en uw weblogger gaan hiernaast nog beoordelen welke punten uit ons huidig programma gelukt zijn, mislukt zijn of nog niet 'aan de beurt' zijn geweest.

Als er eenmaal een concept programma ligt, willen wij deze uitzetten richting (maatschappelijke) organisaties om te horen wat er aan ontbreekt en of de te verwezenlijke punten reeël zijn of niet. Die inbreng vanuit het veld is voor ons erg belangrijk en zal ook zwaar wegen. Duidelijk en transparant!

zondag 26 april 2009

Chris van Geel


Chris J. van Geel (1917-1974), dichter en beeldend kunstenaar. Tot voor kort onbekend bij mij.

Onder de titel "Het mooiste leeft in doodsgevaar" is er sinds 11 april j.l. een overzichtstentoonstelling geopend in het Bergense museum Kranenburgh. Niet 1-2-3 om de hoek, maar wel bijzonder. Voor mij bijzonder want mijn moeder heeft deze overzichtstentoonstelling mede samengesteld en veel research gedaan naar deze dichter en beeldend kunstenaar. En met veel trots en complimenten is de tentoonstelling dan ook open gegaan en duurt tot begin augustus. Op het internet is veel informatie te vinden, maar niks is leuker om aldaar een bezoek te gaan brengen. Als afsluiting een gedicht van Chr.J. van Geel, uit 'Poezie is een daad van bevestiging' uit 1958.

Kindergraf

Ik hoor de kleine kinderhandjes wenken
bij honderdduizenden aan ene stam.
Ik zou zo graag mijn vriendschap willen schenken
als ik maar onder deze steen uitkwam.

Ik lig zo stil als halmen na het maaien
die ongelezen gelen in het land.
De wind keert op de voetstap van zijn waaien,
is dol van slaap, tolt trechters in het zand.

Ach, had ik mijn moeder maar meer geslagen
dan groeiden nu mijn armen uit het graf
Dan kon ik groeten wie mij wat kwam vragen
en groeten blijven tot hij antwoord gaf.

vrijdag 24 april 2009

Cees ook van start

Onze fractievoorzitter, Cees van der Voet, is ook zijn eigen weblog begonnen. Hulde!

Nu hebben alle raadsleden van Lokaal Veenendaal een eigen weblog. Met de nadruk op eigen. In het verleden werd Niek wel eens verweten dat hij op z'n weblog sprak namens de gehele fractie. En dat doen we dus niet. In de raad uiteraard. Maar een weblog is iets persoonlijks, iets eigen. De een mixt politiek met prive-zaken, de ander richt zich weer op een andere mix of niet. De invulling en verantwoording is geheel des schrijvers. En zo ontstaan, zelfs bij deze hechte fractie, verschillende weblogs met verschillende inhoud en opgetekend met een verschillende pen.

donderdag 23 april 2009

Fietsen en toilet

De grootste uitkomst van de dialoogavond over de herinrichting van het centrum, kernwinkelgebied genoemt, is dat de fiets in het centrum blijft!

Ik had ook niet anders verwacht want de plaatselijke middenstand is erg afhankelijk van het winkelend publiek en hun fiets. In verschillende groepen met verschillende thema's is gepraat, nagedacht, creatief gefilosofeert over het centrum. Er zal ongetwijfeld nog een soort van verslag komen, want ik zat bij 1 groepje wat ging over de markt. Daar kom ik in een volgend blog op terug.

Iedereen wil gewoon de fiets in het centrum behalve op vrijdagavond en zaterdag. Eigenlijk zoals het nu ook is. Maar dan wel met meer en strengere handhaving.

En, en beste mensen, men wil een openbaar toilet in het centrum. Laten wij nou twee jaar geleden bij de kadernota al een motie hierover hebben ingediend. En ik hoorde van een ambtenaar dat de riolering voor zo'n toilet al in de Hoofdstraat ligt! Het centrum is hier dus al zeer vele jaren op voorbereid. Waarom, waarom geacht college, staat dat ding er dan nog steeds niet? Bij de volgende commissie Stad ga ik hier vragen over stellen. Dit is te zot voor woorden. Maar wij hadden twee jaar geleden dus wel gelijk. Er moet een openbaar toilet in het centrum van 't Veen komen!

dinsdag 21 april 2009

ALV

Met acht man op bezoek voor de ALV is het goed praten, maar de opkomst stelt mij wederom teleur. Zes mensen hadden de moeite genomen zich af te melden, de overige tientallen leden dus niet. Jammer. Juist tijdens zo'n algemene ledenvergadering wil je ook de mening horen van de niet-actieven. Het is binnen een politieke partij onmogelijk om alle leden actief te laten zijn, maar twee maal per jaar een uurtje meepraten over wat is geweest en wat gaat komen, lijkt me toch niet al te veel gevraagd.

Dus zaten we met de harde kern van Lokaal aan tafel. De agenda werd met veel ruimte voor uitstapjes en discussie afgehandeld. Belangrijkste beslispunt: we nemen deel aan de verkiezingen van maart 2010. Was geen discussiepunt voor mij trouwens. Verder gepraat over de verkiezingen en welke insteek wij kunnen gaan kiezen. Daarmee gaan wij volgende week verder met een tweetal discussie/brainstormavonden.

Dan nog even wat anders. De fietsbond organiseert elk jaar een fietstocht voor bestuurlijk Veenendaal door 't Veen. Prima idee en de tocht voert langs allerlei interessante zaken. Maar welke vogel organiseert nou zoiets op een werkdag om twee uur 's middags? Geen wonder dat er zo weinig aanmeldingen zijn. Wellicht moet ik ze maar een berichtje sturen dat ze dat beter op een zaterdag of, nog beter, op een zondag moeten doen.

maandag 20 april 2009

Tevredenheid

Vanavond een voorlichting c.q. presentatie gehad over de organisatiestructuur in onze gemeente en feitelijk binnen het gemeentehuis. De voorlichting was bedoeld voor leden van de commissie Middelen. Ben blij dat ik gegaan ben, want ik was de enige van onze partij.

Zonder allemaal details aan te halen wordt onze organisatie omgebouwd van een sectormodel naar een directiemodel. Bestond de organisatie voorheen uit drie sectoren met ieder een sectordirecteur met daaronder allerlei afdelingen en een groot eilandjesgehalte. Nu is het voornemen om per 1 januari 2010 officieel het directiemodel te voeren. Drie directeuren waarvan de algemeen directeur de gemeentesecretaris is en in totaal acht lijnafdelingen en twee stafafdelingen. Twee van die lijnafdelingen gaan zich volkomen bezighouden met het ontwikkelen van beleid en het voeren van (majeure) projecten. De rest van de lijnafdelingen, zoals bijvoorbeeld wijkbeheer, zijn 'slechts' uitvoerend. Die doen al het feitelijke werk.

Op zich zie ik wel wat in zo'n directiemodel. De lijnen zijn korter, de directie is gezamenlijk verantwoord voor alle werkgebieden (en dat was voorheen wel eens vaak anders) en de raad heeft nu maar te maken met twee lijnafdelingen.

Maar deze gehele ombouw van besturen moet ook zorgen voor een andere werkwijze, een andere cultuur van denken en meedenken. Vooral de twee genoemde lijnafdelingen dienen in het bezit te zijn van politieke antennes. Voelen wat er in de raad speelt, voelen wat er op straat of in de wijk speelt en daarop anticiperen.

Want uiteindelijk gaat er het er om dat de inwoner van Veenendaal goed, efficient en naar tevredenheid wordt geholpen met welke vraag of met welk probleem dan ook hij of zij bij de gemeente aanklopt. Daar draait het om. Want je kunt de interne organisatie nog zo goed inrichten en nog zulke hoge cijfers voor medewerkerstevredenheid halen, het gaat uiteindelijk om de tevredenheid van de bewoners in 't Veen. En niets anders!

zaterdag 18 april 2009

(Fiets)weg

Fietsweg of fiets weg. Onder die noemer vindt er aanstaande donderdag een dialoogavond plaats over de herinrichting van het centrumgebied. Vooral de markt en Hoofdstraat zijn aan een facelift toe. Mij ergert vooral alle reclame, borden, rare winkelgevels en het troosteloze groen. We hebben een fantastisch winkelcentrum, maar de wildgroei aan allerhande uitstupsels aan de panden vind ik echt geen gezicht. En als ik door de Hoofdstraat loop, probeer ik boven de winkels uit te kijken. Daar zie je nu vergane glorie verscholen achter protserige en schreeuwende etalages. Maar goed, dat is mijn gevoel. Terug naar de fiets.

De fiets is als vervoermiddel in 't Veen onmisbaar. Enerzijds omdat we goede fietspaden hebben en dat het centrum daardoor erg goed bereikbaar is. Anderzijds omdat we in Veenendaal eerder de fiets apkken dan de auto. Is mijn indruk zeg ik er gelijk bij. Vooral de Veenendaler zelf doet dat. Op zaterdag krijgen we de halve provincie op bezoek en die komen uiteraard met de auto. En daar is de komende tijd veel voor in ontwikkeling qua parkeerplaatsen. We zijn ook niet voor niets het koop/winkelcentrum van de regio.

Voor de fiets echter is er maar een beperkt aanbod voor parkeren, bewaakt of onbewaakt. Het is jarenlang een grote wens van ons om meer bewaakte fietsstallingen te realiseren in het Veen. En dan de titel. Die slaat op fietsen door het centrum, door de Hoofdstraat. Op zaterdag mag dat niet, rest van de dagen wel. Wel of niet fietsen door het centrum is kiezen uit twee kwaden eigenlijk. Geen fietsen in het centrum en de winkeliers zullen dat meteen gaan merken. Daarnaast is het een belangrijke noord-zuid verbinding. Wel fietsen zorgt weer voor overlast en veel bijna of ook echte aanrijdingen. Veel bezoekers zijn er zich niet van bewust dat er ook gefietst wordt.

Het zal nog een hele klus worden en veel creatieve ideeen vergen om tot een geschikte oplossing te komen voor het centrum. Los van alle andere zaken. Ik kijk uit naar de dialoog hierover!

donderdag 16 april 2009

Kort

De raadsvergadering van vanavond was kort en krachtig. Welgeteld 45 minuten later en de voorzitter kon z'n hamer weer in z'n doosje doen. Alle voorstellen zijn aangenomen met hier en daar een onderdeel wat een fractie niet kon bekoren.

Toevallig gebeurde dat ons vanavond. Bij het raadsvoorstel over de invoering van de nieuwe wet ruimtelijke ordening, hebben wij op 1 onderdeel tegengestemd. Nou tegengestemd.. politiek gezien heb ik het verwoord als dat wij vooralsnog niet kunnen instemmen met dit punt. Het gaat om deel van de mandatering aan het college. Onze onthouding heeft niets te maken met het college an sich, maar wel met de uitvoering van een besluit. Het is lastige materie die ik nu niet uiteen ga zetten, hier kom ik later op terug. Gaandeweg de toepassing van deze wet zullen zaken duidelijk worden en kunnen wij wellicht op een later tijdstip wel instemmen. Maar de gehele fractie vond dat nu te vroeg. En zo moet het ook (kunnen) in een duaal en democratisch bestel!

dinsdag 14 april 2009

Veteranen

Vanavond hadden we tweemaal bezoek. Als eerste kwam Ariane Kop langs om het jaarverslag van de Lampegiet te presenteren en toe te lichten. Zoals altijd een bere-enthousiast betoog over de Lampegiet in het bijzonder en de cultuur in 't Veen in het algemeen. Van wat ik er van zie en hoor, hebben we aan haar een uitstekende theater-directeur.

Daarna kwamen er twee veteranen. En als we praten over veteranen dan hebben we het over oud-militairen die ooit voor het vaderland op vredesmissie in een ver land zijn gestuurd: Nederlands Indië, Nieuw Guinea, Libanon, etc. Voornamelijk mannenbroeders die ingezet zijn om ergens anders de vrede te bewaren, te bewaken of te stichten. Tenminste.. met dat doel zijn zij ooit op pad gestuurd. Nu kan je daar van alles van vinden. Goede zaak of slechte zaak. Was het uiteindelijk wel om de vrede te doen of was het een vorm van machtsmis- of gebruik. Doet er voor mij niet toe. Deze oud-militairen hebben hun leven geriskeerd omdat de politiek dat vond. De politiek beslist of ergens militairen worden ingezet en het zijn niet de militairen zelf die ergens naar toe gaan. In ieder geval niet nederlandse militairen die dat doen.

En blijkbaar wonen en leven er zo'n 400 voormalig wapenbroeders in Veenendaal. En daar is in feite niks voor geregeld. Niks vanuit Defensie, niks vanuit de landelijke politiek, die hen ooit op pad heeft gestuurd, niks lokaal.

Ik ben zelf nooit onder de wapenen geweest. Toen ik 18 was en gekeurd was, kreeg ik twee brieven. De eerste dat ik goedgekeurd was en de tweede meldde vrolijk dat lichting oktober 66 uitgeloot was voor dienstplicht. Ouders opgelucht en ik heb er zelf nauwelijks bij stilgestaan want had me al voor een vervolgstudie ingeschreven. Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik geen ervaring heb maar dat ik hun verbondenheid kan begrijpen.

Naarmate de ouderdom vordert is er duidelijk behoefte aan steun aan elkaar, hun verhaal kwijt kunnen en ervaringen kunnen delen. Ook voor de partners en kinderen is dit erg belangrijk krijg ik de indruk. En aangezien Defensie en Den Haag niet thuis geven, moet er lokaal wat geregeld worden. En dat is mogelijk als een paragraaf Veteranenbeleid komt. Puur een stukje kaderstelling waarin komt te staan wat we hiermee bedoelen, voor wie we dat bedoelen en wat we er mee willen bereiken.

Uiteraard gaat het de veteranen om een stuk financiele tegemoetkoming om allerhande kosten te dekken. Maar die kaderstelling moet wat mij betreft niet alleen gebruikt worden om geld los te kunnen peuteren. Het moet ook leiden tot structurele voorlichting op (basis)scholen, inzicht en bovenal een stuk respect voor het werk wat deze groep ooit heeft gedaan. Ik ga er van uit dat er een breed gedragen initiatiefvoorstel hiervoor van uit de raad komt.

donderdag 9 april 2009

Brainstorm

Vanavond hebben we met de harde kern van Lokaal Veenendaal een brainstorm-sessie gehad. Gewoon aan de beroemde en beruchte keukentafel van Cees. We hebben een inventarisatie gemaakt van alles wat we de komende tijd nog willen doen, moeten doen en ook niet moeten doen. Uiteraard vooral vanwege de komende verkiezingen in maart 2010.

Hebben wij als Lokaal Veenendaal nu zaken bereikt uit ons 10 puntenprogramma? Zijn er zaken die we nog willen realiseren. Maar zijn er ook zaken die we niet hebben bereikt of gerealiseerd? We moeten daar heel open in zijn, vind ik. Politiek, zeker in Nederland en vooral in Veenendaal, is gestoeld op vele compromissen en meestal daar weer compromissen van. Je moet als partij ook open en bloot kunnen vertellen wat niet gelukt is of waar we niet de handen voor op elkaar hebben gekregen.

Verder gehad over de onontbeerlijke drie C's: communicatie, communicatie en communicatie. Zowel in fysieke vorm (herkenbaarheid, goodies, kleding, website, etc) als in verbale/tekstuele zin (wat schrijven of zeggen we). Als laatste gehad over de organisatie van de partij en wat daar nog moet gebeuren of verbeteren.

Inventariseren is 1, maar het uitvoeren daarvan is meestal het lastigste. Daar wil nog wel eens de angel zitten. Bij de volgende meeting moeten we dan ook strepen denk ik. Over houden wat we realistisch kunnen doen of bereiken. Ieders tijd is schaars dus het is zaak goed hoofd- en bijzaken te onderscheiden en de rode lijn te volgen. Minder is soms beter en effectiever.

We brainstromen wat af, maar nu wordt het zaak ook voor de realisatie en uitvoering daarvan te gaan!