Olomouc

Deze week heeft het college een besluit genomen over de subsidiëring van de stedenband Olomouc. Het college wil er mee stoppen en ik ook.

Ooit is de stedenband tussen Veenendaal en Olomouc ontstaan na de val van het communisme in de voormalige Oostblok-landen. Het primaire doel was destijds om zo'n voormalig communistisch geleide stad met hulp van een westerse gemeente de nieuwe democratische periode in te gaan, bij te staan en op sommige gebieden zelfs te begeleiden. Prima doel destijds en de stedenband heeft daarin haar nut volop bewezen. Dat er daarnaast allerlei vriendschapsbanden gaan ontstaan, is logisch en ook een mooie uitbreiding van zo'n stedenband.

Maar we zijn nu inmiddels bijna 20 jaar verder. Olomouc is inmiddels een volwassen democratische stad en heeft, zeker op bestuurlijk vlak, geen hulp meer nodig van westerse steden in het algemeen of van Veenendaal in het bijzonder. Wat "over" blijft, zijn de vriendschappen op allerlei cultureel en maatschappelijk vlak. In december 2008 schreef ik al iets over Olomouc en dat blijft voor mij overeind staan.

Ik vind dat het doel van de stedenband allang bereikt is. De subsidiëring kan wat mij betreft stoppen. Missie volbracht, hulde aan de stedenband. Dat hoeft daarmee niet te betekenen dat de stedenband ophoud te bestaan. Er zijn blijkbaar vele vriendschapsbanden en die kunnen prima functioneren zonder gemeentelijke bijdrage. Eind 2008 stelde ik al voor dat de stedenband over zou gaan in een vriendschapsband. En die vriendschapsband wordt in leven gehouden door (de) vrienden en daarmee door de samenleving zelf.