Klaagcultuur

Afgelopen week heb ik weer allerlei artikelen en berichtgeving gelezen welke goed vallen onder de noemer klaagcultuur.

Als eerste het sneeuwruimen. Velen wijzen met het beschuldigende vingertje, lui achterover hangend, naar de falende overheid. Help het sneeuwt, ik heb er last van dus gemeente..opruimen die handel. Ik ga hier niet te lang over uit weiden, want Cees heeft een prima reactie naar de pers gestuurd hierover. In de dienstverleningsovereenkomst met onze gemeentereiniging (tegenwoordig ACV) is afgesproken dat de doorgaande wegen sneeuw- en ijsvrij gehouden worden en dat doen de mannen met verve. Komen daar de binnenwegen bij, dan moet er extra betaald worden en zal de afvalstoffenheffing omhoog moeten. Is dat wat de klagers dan ook willen? Ik denk het niet namelijk.

Die afvalstoffenheffing moet ook omhoog als we de insteek van de armzalige enquete van de SP zien. Een enquete over het opruimen van vuurwerk. Wie steekt dat vuurwerk af? Dat zijn toch gewoon de bewoners zelf? Of is het de overheid die al dat vuurwerk afsteekt. Als dat laatste het geval zou zijn, dan hebben ze een punt. Maar helaas, ook de SP denkt dat de bewoners gewoon voor duizenden euro's vuurwerk kunnen afsteken en dat de lokale overheid dat dan maar moet opruimen. Het idee alleen al!

Mijn overburen en ik steken ook vuurwerk af tijdens de jaarwisseling. Mooi siervuurwerk. En wat is nou nog beter om het nieuwe jaar te beginnen? Samen ook weer opruimen. Ons gedeelte van de straat is bij ochtendkrieken al weer helemaal schoon. Vuurwerkafval in een paar afvalzakken en bij de eerste gelegenheid naar de stort gebracht. En onze jarenlange nachtelijke opruimmoeite vindt steeds meer navolging in de straat. Wie vervuilt, ruimt op. En zo hoort het ook.