Weblog van een voormalig Veens gemeenteraadslid en controller van Stichting Amerpoort, instelling voor bijzondere mensen met een beperking.
Puur op persoonlijke titel. Reacties en opmerkingen, ook anonieme, zijn uiteraard van harte welkom!

woensdag 11 mei 2011

Rondweg de Klomp


Vanavond in de Maes een informatie-avond gehad over rondweg de Klomp. Of beter de vertraging van de aanleg daarvan. Ongeveer 50 mensen waren gekomen, grotendeels of ondernemer op het industrieterrein de Batterijen of inwoner van de Klomp.

In het kort: de gemeente Ede heeft nog drie stukken grond niet aangekocht en daardoor laat de aanleg van de Rondweg wederom langer op zich wachten. Omdat Veenendaal aan de Batterijen een tweede ontsluiting heeft beloofd, presenteerde het wethoudersduo alternatieven voor een tijdelijke tweede ontsluiting. Nou, dat viel niet in goede aarde om het zachtjes uit te drukken. De bewoners zijn volkomen tegen en de Veense ondernemers zitten ook niet te wachten op een tijdelijke ontsluiting met "ruzie" met de achtertuin tot gevolg.

De crux ligt op het maisveld. Letterlijk. Het doortrekken van de Ravelijn door het kleine maisveld naar de Veenendaalseweg is nodig voor de daadwerkelijke ontsluiting van het bedrijventerrein. Als tijdelijke optie en later als definitieve oplossing.

Een sterke Arianne Hollander en een wijfelende Breunis van de Weerd hadden hun handen vol aan de vragen, opmerkingen, teleurstellingen en vraagtekens.

Opmerkelijk was ook de verbreding van de A12. De oprit naar Utrecht gaat 18 maanden, anderhalfjaar dus, dicht! Achttien maanden omrijden via knooppunt A12-Rondweg oost (23a) dus tot gevolg. Dat wordt wat met de verkeersafwikkeling tijdens de spits.

Maar terug naar die tijdelijke ontsluiting: ik zou de wethouders willen adviseren geen tijdelijke tweede ontsluiting te realiseren. De ondernemers hebben alle begrip voor de commotie daarover en die zitten daar niet op te wachten. Nee, inzetten op dat maisveld is een veel beter plan. Laat daar Ede haar verantwoordelijkheid nu eens in nemen!

dinsdag 10 mei 2011

Oneerlijk

De Veenendaalse Krant kopt vandaag dat het college de gemeenteraad gaat voorstellen om de reclamebelasting te continueren. Al alleen door zo'n titel wordt wederom gesuggereerd dat die vermaledijde reclamebelasting iets is van de gemeente. Nee, driewerf nee!

De gezamenlijke ondernemersverenigingen wilden zelf deze reclamebelasting. Alleen zij mogen dat niet innen, dat kan alleen de gemeente. En dus is destijds voor de ongelukkige constructie gekozen dat de gemeente de aanslagen verstuurd en int en dat de opbrengst rechtstreeks wordt doorgesluisd naar de ondernemersvereningen.

En sinds de invoering ervan is de gemeente de gebeten hond en dat is oneerlijk. Als ondernemers niet willen betalen of hun beklag wilen doen moeten zij naar hun mede-ondernemers stappen en niet naar de gemeente. Maar dat doen zij niet want het is veel makkelijker de gemeente aan te vallen dan mede-ondernemers aan te spreken.

Bij behandeling van dit voorstel moeten wij maar eens bekijken of de naam van reclamebelasting niet te veranderen is in een soort van ondernemersbijdrage of iets dergelijks. En laat de ondernemersverenigingen dan ook zelf zorgdragen voor de inning. Wel zo eerlijk.

maandag 9 mei 2011

Digitale vinger


Na een twitteractie tussen D66, VVD en Lokaal veenendaal is in één van de vorige raden een raadsbrede motie aangenomen om ook deze raad en gemeentebestuur het digitale tijdperk verder in te leiden en de grote papierstroom in te gaan dammen. Als aankomende donderdag het budget wordt toegekend, gaat een pilotgroep van alle raadsfracties en college van start met zo’n i-pad. Nou klinkt dat allemaal heel leuk en modern, maar dadelijk betekent dit voor de pilotmensen ook daadwerkelijk geen papier meer. Geen aantekeningenboekjes, geen dikke dossiers, maar enkel een dun schermpje. Veel staat of valt bij de infrastructuur (zoals het inscannen van alle documenten en het beschikbaar zijn van wi-fi), maar vooral ook bij de gebruiker. Hun vingers worden een pen, een pagina-bladeraar, een markeerstift of vergrootglas. En daar ligt de grootste uitdaging om naar papierloos werken over te gaan (en is het wachten op de eerste i-pad-rsi-vinger).

woensdag 4 mei 2011

Herdenken


Trots

Een man, daar in mijn kamer,
ik zie hem, maar toch niet.
Hij zit daar maar te staren,
zonder dat iemand hem ziet.

Een man daar in mijn kamer,
ik ken hem, maar toch niet.
Ik vraag het aan mijn moeder,
maar mijn moeder ziet hem niet.

Bij mijn opa staat een foto,
in een lijstje op de kast.
Als ik hem vraag: "Wie zijn dat?"
dan antwoordt hij verrast;

"Die daar, dat is mijn vader.
Hij was jong en onbevreesd.
Hij is ooit een soldaat
in ons leger geweest. "

Een man, daar in mijn kamer,
Ik zie hem, maar toch niet.
Zachtjes snikkend huilt hij tranen,
Maar van trots, niet van verdriet...

Esmee Hendriks 2011