Gemiste overleggen

Tsja, heel soms heb je van die weken. Dan zorgen zakelijke beslommeringen voor gemiste overleggen.

Maandag Presidium. Gemist. Dinsdag infoavond Groene Zone. Gemist.

De verhuizing op mijn werk naar de hoofdlocatie vergde veel tijd en inspanning en zorgde ervoor dat ik pas 's avonds laat thuis was. Normaliter stem ik m'n werkzaamheden voor een dag af op het feit of ik 's avonds een vergadering heb of niet. Die ruimte heb ik gelukkig bij mijn werkgever. Maar deze week ging het totaal niet. Heel soms heb je dat.

Zowiezo is het raadslid zijn naast een fulltime-baan geen sinecure. De reistijd van en naar mijn werk in Amsterdam benut ik veel door alle stukken te lezen, aantekeningen te maken en eventueel bijdragen te schrijven. Raadslid zijn 'kost' mij gemiddeld zo'n 15 uur per week. En dat naast een meer dan veertig-urige werkweek en 2,5 uur reistijd per dag. Maar ondanks dat het soms lastig combineren is, is het wel bevredigend werk. Ook al haal je niet al je punten of issues, ook al 'kost' het je soms je slaap, het blijft leuk werk om te doen. Meepraten en meedenken over het wel en wee in 't Veen. En daar is het allemaal om te doen. Een beter wel en wee.

Commissieronde

De eerste commissieronde van deze nieuwe raadsperiode is voorbij. Vier commissies, vier nieuwe commissiekoppels, vier keer een start.

Maandag begonnen Addy en ik met commissie Stad. Ik heb niets gezegd. Enerzijds omdat ik met een aantal voorstellen eens ben, anderzijds omdat over sommige agendapunten erg technische discussies werden gehouden. Ik moet nog veel leren. Ruimtelijke ordening is een vak apart. Wel zie ik steeds zaken terugkeren (zoals planschades) waar niemand wat over zegt. Al jaren niet. Toch maar eens onderzoeken of dat soort zaken niet te delegeren zijn aan het college. Dan volstaat 1 keer per jaar controle van de raad wat mij betreft. Planschades worden altijd door een gespecialiseerd bureau onderzocht en er is altijd de mogelijkheid contra-expertise aan te vragen. Waar moeten wij dan als raad nog over praten. Wij zijn geen deskundigen (al denken sommigen dat ze dat wel zijn). Hoofdlijnen daar gaat het om. En dat spanningsveld tussen hoofdlijnen en details zag ik al meteen bij de eerste vergadering. Dat belooft wat voor de komende vier jaar.

Dinsdag commissie Welzijn. Gezien de agenda ben ik daar niet langs geweest. Woensdag wel naar commissie Middelen geweest om de presentaties van de Rekenkamer te horen en te horen wat de commissie te zeggen had. Alleen Adri en Cees stelden zinnige vragen en opmerkingen. De rest was veel geblaat en weinig wol. Terecht merkte iemand op dat er maar een paar mensen geschikt zijn voor deze commissie.

Donderdag was commissie Werk en die was ook snel voorbij gezien de zeer korte agenda. Komende maanden zal de discussie over opheffing van commissie Werk doorgaan. Stad splitsen en Werk onderbrengen bij de overige commissies. Hier kom ik op terug met een voorstel later dit jaar.

Op de website zullen de verslagen komen te staan van de commissies en eventueel alle andere informatie. Die van Stad en Welzijn zijn inmiddels binnen.

Vrijdag een avondje voor mij: de premiere van De Da Vinci Code. Boeiend boek en zeker ook een boeiende film. Mijn indruk is wel dat je het boek eerst gelezen moet hebben alvorens de film te bekijken. Heerlijk avondje uit om de week mee af te sluiten. Ik kan het iedereen van harte aanraden.

Overleg & Info

Een mooie bijna zomerse week is weer voorbij en tussen alle bedrijven door af en toe toch wat zon meegepakt. Maar de week bestond voornamelijk uit het absorberen van veel informatie.

Dinsdag was er fractieoverleg. Aan het 'hoofd' van de tafel zat Jaap altijd naast me. Maar wethouder Jaap maakt geen deel meer van de fractie en was er dus niet. Maar alsof de stoel gewoontegetrouw toebehoort aan familie Pilon, werd zijn plek snel en kordaat ingenomen door Anne. Dus afgezien van geslacht en leeftijd was de eerste Jaap-loze fractie normaal als alle andere fractieoverleggen.

De fractie stond in het teken van de eerste commissieronde van deze raadsperiode. Een rustige start mogen we wel zeggen. Matig gevulde agenda's en redelijk overzichtelijk. Het zwaartepunt ligt bij commissie Middelen aankomende week, waar de rapportages van de Rekenkamercommissie worden behandeld. Die commissie ga ik dus dit keer als toehoorder bezoeken. Dat wordt wennen, want dan mag ik niks zeggen en al helemaal niet over de door mij bekritiseerde Rekenkamer. Bekritiseerd qua structuur, niet qua inhoud of werkzaamheden. Raadsleden horen per definitie, vind ik, niet thuis in een Rekenkamer van de eigen gemeente. De Rekenkamer onderzoekt het uitgevoerde beleid op doelmatigheid en doeltreffendheid. Uitgevoerd beleid door het college. Maar wie geeft dat college de opdracht tot uitvoeren? Juist, de gemeenteraad. En dan moeten raadsleden uit diezelfde gemeenteraad dat gaan onderzoeken? Het kan maar zo voorkomen dat er ondoelmatig is gehandeld of uitgevoerd omdat de raad niet de juiste kaders heeft aangegeven of tot een totaal verkeerde opdracht heeft besloten. En dan gaan wij dat als raadsleden zelf onderzoeken en beoordelen? Wil je écht een onafhankelijk onderzoek en onafhankelijke uitspraken en conclusies krijgen dan mogen er gewoonweg geen raadsleden in de Rekenkamer plaatsnemen. Kortom: een lokale Rekenkamer en géén Rekenkamercommissie. Bij de evaluatie zal de structuur vast en zeker opnieuw worden besproken.

Woensdagavond zat ik op het politiebureau. Uitgenodigd wel te verstaan. Een informatieavond over het district Heuvelrug met natuurlijk Veenendaal als belangrijkste onderdeel. Autoinbraken en fietsendiefstal zijn enorm gestegen, geweld is gelukkig wat minder voorgekomen. Alhoewel ik nog altijd schrik van de aantallen. Veel informatie gekregen over de werkwijze van het bureau (er werken in totaal zo'n 45 mensen), de verhouding met de burgemeester en justitie en uitleg over allerlei projecten met onder andere buurtwerkers en instellingen. Via de commissie Middelen zal er ongetwijfeld het een en ander de komende tijd bekend worden.

Donderdag was ik aan de overkant op nummer 7 van de Raadhuisstraat. Daar is het bureau gevestigd van OVO. Ontwikkelingsbedrijf Veenendaal-Oost. Simpel gezegd is dit het bedrijf dat er voor gaat zorgen dat al het grond in Dragonder-Oost en Veenendaal-Oost wordt verkocht voor het bouwen van woningen. Zo'n 4300 in totaal en de laatste woning moet in 2018 klaar zijn. Het noordelijk deel van Dragonder-Oost is zo goed als klaar, het zuidelijk deel gaat de komende maanden in de 'steigers'. Veenendaal-Oost zit in de planningsfase en moet nog helemaal uitgewerkt gaan worden, alhoewel er al veel ideeën op papier staan. Onder het genot van een hapje en drankje werden de aanwezigen wegwijs gemaakt in de nieuwe wijk. Erg leuk en interessant om zo vroeg al bij de planvorming betrokken te zijn. Ook hierover zullen wij vaak geïnformeerd worden en zal verslag worden gedaan via de commissiepagina's op onze website.

Aankomende week vinden de commissies plaats en daar zullen wij steeds verslag van doen. Hiervoor is ruimte gemaakt op de website en zullen de commissieleden uit eerste hand vertellen wat er speelt en welke keuze's wij als fractie zullen maken en vooral ook waarom. Keuze's maken is 1, maar het waarom is nog eigenlijk wel het belangrijkste.

Ik wens u een goed en zonnig weekend toe.

Gedenken & Vieren

Een week van vieren, gedenken en weer vieren is bijna voorbij. Eerst natuurlijk Koninginnedag. Wat een mooie dag had moeten worden voor alle vrijwilligers en alle kinderen op de vrijmarkt, wat een verregende dag het werd. Bij ons in de Mulderslaan liep 's ochtends één van de fanfarekorpsen met de majorettes. Alleen wel te verstaan en totaal doorweekt van de regen. Sneu, erg sneu.

Afgelopen donderdag de dodenherdenking. Een moment van reflectie en overweging. En, daar komt het wennen weer aan het fractievoorzitter zijn, in de stoet mee met het gemeentebestuur. Stille bijeenkomst met zang, muziek én een gedicht. Dat was het enige wat werd voorgedragen. Prachtig gedicht trouwens. Wat mij opviel was dat alles in stilte gebeurde met enkel wat aanwijzingen van het organiserend comité. Na het instrumentale Wilhelmus (volgens het protocol mag en mocht er niet meegezongen worden, oops daar ging ik) was de ceremonie afgelopen. Tenminste dat maakte ik op uit het feit dat de fanfare haar spullen begon in te pakken. Vreemde afloop en dat kreeg ik van meerdere mensen te horen. Ik zou het helemaal niet erg gevonden hebben als een ceremoniemeester steeds de kransleggers had aangekondigd (zoals in Amsterdam) of sprekers had voorgesteld. Een toespraak van de burgemeester over vrijheid en de waarde daarvan had ik me ook wel kunnen voorstellen. Maar nee, enkel de gesproken woorden van onze jeugdige en moedige dichteres. Maar toch altijd wel weer indrukwekkend om met zovelen te gedenken.

Vandaag is het bevrijdingsdag en voor een heleboel mensen een gewone werkdag. Overal bevrijdingsfestivals, muziek en de vrijheid-boodschap. Willen we onze vrijheid en democratie continue op de kaart hebben staan, dan zou 5 mei een vaste vrije dag moeten worden. Dan kan iedereen die dat wil, deelnemen en vieren. Voor mijn part wordt bijvoorbeeld tweede pinksterdag of tweede paasdag hiervoor ingeleverd. Niemand in Europa heeft dat, behalve wij. En die tweede pinster- en paasdag is wat mij betreft toch ontstaan uit commerciële overwegingen en niet vanwege een dieperliggende gedachte. Wil je ècht een nationale feestdag, kies dan 5 mei (met muziek, vieren en discussie).

Maar dat is slechts mijn mening. En dat nou weer het mooie van vrijheid: die mening mag ik hebben!